Aparat: Pentax K3
Moim głównym aparatem do makrofotografii jest Pentax K3. Wybrałem Pentax ze względu na reputację marki dzięki solidnej konstrukcji i uszczelce pogodowej, niezbędnej do pracy na zewnątrz przy każdej pogodzie.
Pentax K3 to 24-megapikselowy aparat, który pozwala mi powiększać ujęcia bez pogorszenia jakości. Funkcja “podglądu na żywo” aparatu doskonale nadaje się do poprawnego ustawienia ostrości, szczególnie w przypadku fotografii makro, w której czasami ostrość jest dosłownie mierzona w milimetrach. Jeśli potrzebuję większej głębi ostrości, czasami wykonuję kilka ujęć, z których każda ma nieco inną długość ogniskowej, a następnie ustawiam ostrość w Photoshopie.
Akcesoria: Seagull Viewfinder
Przy fotografowaniu w makrofotografii, czasami trzeba przejść prosto do poziomu gruntu, aby uzyskać przyzwoity strzał, a w takich sytuacjach często podłączam do aparatu wizjer z kątem prostym Seagull, który pozwala mi patrzeć w dół przez wizjer i oszczędza wszelkie bóle pleców.
Soczewka: Sigma 105 mm
Używam dwóch obiektywów do makrofotografii. Pierwszym z nich jest obiektyw Sigma 105 mm, doskonałej jakości, który pozwala mi zachować dobrą odległość od mojego obiektu. Jest to szczególnie przydatne podczas fotografowania owadów, w których najmniejsza ilość zakłóceń jest niezbędna.
Statyw: Manfrotto 190XDB i Manfrotto Compact Advanced
Statyw jest niezbędnym sprzętem do makrofotografii, ponieważ często potrzebne są długie czasy otwarcia migawki, szczególnie w warunkach słabego oświetlenia. Generalnie używam statywu Manfrotto 190 XDB do wszystkich moich zdjęć makro, który okazuje się bardzo dokładny w przypadku drobnych korekt. Jeśli idę na spacer, to używam znacznie lżejszego statywu Manfrotto, Compact Advanced. Jest to znacznie łatwiejsze do przeprowadzenia na długich dystansach.
Akcesoria: Velbon Super Mag Slider
Używam tej szyny do makrofotografii Velbon, aby wykonać kilka ujęć tego samego obiektu przy nieznacznie różnych długościach ogniskowania, co jest kluczowe przy tworzeniu obrazów skupionych w stosie. Szyna jest przymocowana do statywu i zwykle skupiam się na najbliższej części obiektu, który chcę skupić. Następnie obracam pokrętło regulacji na szynie o pół obrotu, co powoduje przesunięcie szyny nieco bliżej obiektu, a tym samym skupienie się na następnej części obiektu. Zwykle powtarzam te kroki kilka razy (wszystko między czternastym a dwunastokrotnym), aż otrzymam serię ujęć z nieznacznie różniącymi się częściami obiektu. Następnie są one układane w Adobe Photoshop, aby uzyskać znacznie większą głębię ostrości. Dlaczego nie używam przysłony f / 16 lub wyższej? Chcę, żeby tło było rozmyte.
